دکتر هاراطون داویدیان، عضو افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران و استاد روانپزشکی دانشگاه تهران بوده است.
گردآوری شده توسط گروه پزشکی و سلامت بیوطب:
شروع زندگی و تحصیلات
هاراطون داویدیان دوم اسفند ماه سال ۱۳۰۲ در تهران به دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه به ترتیب در دبستان کوشش و کالج البرز، وارد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران شده و در سال ۱۳۲۷ از این دانشکده فارغ التحصیل شد. دکتر داویدیان پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التاسیس بیماری های روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. در سال ۱۳۳۴ با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رییس درمانگاه بیماری های روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال ۱۳۳۷ دیپلم تخصصی بیماریهای روانی را از دانشگاه لندن (D.P.M) دریافت کرد.
بازگشت به وطن و افتخارات
ایشان پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماری های روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. دکتر داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. دکتر هاراطون داویدیان در سال ۱۳۵۰به مناسبت تأسیس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان به عضویت افتخاری هیأت مؤسس کالج مزبور برگزیده شد. همچنین ایشان در سالهای ۱۳۷۰-۱۳۴۹ سمت کارشناس بهداشت روانی در سازمان جهانی بهداشت را داشت. از سال۱۳۵۰ الی ۱۳۶۲ به عضویت کمیته بینالمللی انجمن جهانی روانپزشکی و از سال۱۳۵۶ الی ۱۳۶۴ به عضویت کمیته اخلاق انجمن مزبور انتخاب شد.
دانشگاه تهران، یعنی تنها دانشگاه ایران تا سال ۱۳۲۹ فاقد بخش بیماری های روانی بود. اما در همان سال به کوشش شادروان مرحوم دکترحسین رضاعی یگانه استاد این رشته، در بیمارستان امام خمینی (ره) این بخش تأسیس و در سال بعد بخش بیماریهای روانی به محل دیگری انتقال یافت و به نام بیمارستان روزبه نام گذاری شد. دکتر داویدیان بعنوان نخستین دستیار رشته بیماریهای روانی در این بیمارستان زیر نظر اساتیدی چون دکتر رضاعی و دکتر میرسپاسی مشغول به فعالیت شد. از آنجا که کار درمانی از شیوه های موثر در درمان بیماری های روانی است، دکتر داویدیان با جلب موافقت و حمایت رئیس دانشکده پزشکی وقت، شادروان مرحوم دکتر محمد علی حفیظی، موفق به تاسیس بخش کاردرمانی در بیمارستان روزبه شد و سرپرستی آن را به عهده گرفت.
دکتر داویدیان به عنوان یک دانش پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوان و خدمات شایسته اش به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی و نیز حضور فعالش در تاسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین المللی، بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی در سال ۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شد و در سال ۱۳۷۸ از سوی انجمن جهانی روانپزشکی جزو پنج تنی قرار گرفت که طی مراسمی عنوان «پیشگام در روانپزشکی» به آنان اعطا گردید. دکتر داویدیان همچنین از اعضای موسس انجمن علمی روان پزشکان ایران بوده و از بدو تاسیس این انجمن از سال ۱۳۷۵ ریاست این انجمن را هم عهده دار بوده است. زنده نام دکتر “هاراطون داویدیان”، همیشه خانه اش، مرکز تحقیقات و پژوهش هایش بود. دکتر هاراطون داویدیان اگرچه عضو هیات موسس کالج سلطنتی روانپزشکان انگلستان بود و از چند دانشگاه معتبر دنیا هم دعوت نامه داشت، اما به قول خودش ایران را برای زندگی و خدمت به مردم کشورش انتخاب کرده بود.
در هشتمین همایش سالانۀ انجمن روانپزشکان ایران، در آبان۱۳۸۷ش، به پاس خدمات استاد هاراطون داویدیان در زمینۀ آموزش و پیشبرد دانش روانپزشکی، تقدیر شکوهمندانهای از ایشان به عمل آمد. در این مراسم نشانها و لوحهای تقدیری از فرهنگستان علوم پزشکی، سفارت جمهوری ارمنستان در ایران، بیمارستانهای روانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی و علوم بهزیستی و توانبخشی، بیمارستانهای میمنت، مهرگان، آزادی، انجمن روانپزشکان استان اصفهان و جامعۀ ارمنیان ایران به این استاد و پیشکسوت علم روانپزشکی اعطا شد.
تالیفات
دکتر داویدیان، توجه خاصی به جنبه های فرهنگی بیمارهای روانی داشته است و سعی نمود تا روانپزشکی ایران را بر اساس فرهنگ و اخلاق جامعه ایرانی شکل دهد و تحقیقات علمی در این رشته را بر اساس نیازمندی های جامعه پایه ریزی نماید. دکتر داویدیان همچنین بیش از یکصد مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر کرده، که بیشتر آنها نتایج بررسی ها و مطالعات ایشان درباره جنبه های فرهنگی روان پزشکی است وی همچنین کتابی تحت عنوان سنجش علایم و نشانه های اختلالات روانی تدوین و بیش از ده سال، در زمینۀ اختلالات افسردگی، با سازمان جهانی بهداشت همکاری کرده است. حاصل این همکاری کتابی است با عنوان افسردگی در فرهنگهای مختلف که از سوی سازمان جهانی بهداشت، در ۱۹۸۳م، به چاپ رسیده است. تألیف دیگر دکتر داویدیان شناخت و درمان افسردگی در فرهنگ ایرانی است که از سوی انتشارات فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران، در ۱۳۸۶ به چاپ رسیده است. تألیف این کتاب با عنایت به توجه عمیق دکتر داویدیان به مسائل ویژۀ اجتماعی و سنتهای جامعۀ ایرانی، با تصویب گروه بهداشت و تغذیۀ فرهنگستان علوم پزشکی، به ایشان واگذار شده بود. اثر دیگر دکتر داویدیان کتاب ارزشمند تاریخچۀ تکوین روانپزشکی در ایران است. این کتاب که حاصل یک عمر تحقیق و تجربۀ استاد بود، در ۱۳۸۷ش، از سوی انتشارات ارجمند، انتشار یافت.
خدمات ارزنده او به جامعه ارامنه
دکتر هاراطون داویدیان در کنار فعالیتهای علمی، هیچگاه از مسائل جامعۀ ارمنیان ایران غافل نماند. او از اعضای مؤسس انجمن دانشگاهیان ارمنی، انجمن پزشکان ارمنی ایران و درمانگاه خیریۀ آ. آودیسیان بود و در سمتهای مختلف از جمله ریاست هیئت اُمنای مرکزی مدارس ارمنیان تهران، ریاست مجمع عمومی نمایندگان جامعۀ ارمنی و ریاست شورای خلیفه گری فعالیت داشت. او همچنین در شورای ملی حوزۀ دینی سیلیسی، که در لبنان تشکیل میشود، در مقام نمایندۀ ارمنیان ایران شرکت کرده و به عضویت هیئت مدیرۀ مرکزی این شورا برگزیده شده بود.
در ۲۰۰۰ میلادی،به پاس خدمات مؤثر و ایثارگرانۀ دکتر داویدیان، وی مفتخر به دریافت نشان عالی حوزۀ دینی سیلیسی شد. همچنین در ۲۰۰۷م، همزمان با مسافرت روبرت کوچاریان، رئیس جمهور وقت ارمنستان، به ایران نشان علمی مخیتار هراتسی، از سوی دولت جمهوری ارمنستان، به وی اعطا شد. دکتر داویدیان همچنین به عضویت فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری ارمنستان برگزیده شده بود.
توجه خاص دکتر داویدیان، به آموزش صحیح زبان مادری به نوباوگان ارمنی و نیاز مبرم به کتابهای درسی در این زمینه او را برآن داشت تا با بهره گیری از دانش و تخصص خود، اقدام به تألیف کتابهای آموزش الفبا و زبان ارمنی برای کودکان نوآموز، در سطوح پیشدبستانی و سالهای اول و دوم دبستان، کند (۱۳۳۴ش). این کتابها به مدت سی سال در مدارس ارمنی تدریس می شدند.
استاد هاراطون داویدیان پدر علم نوین روانپزشکی ایران و نخستین دستیار رشته بیماری های روانی در کشور پس از سالها تلاش و فعالیت در آبان ماه سال ۱۳۸۸ دار فانی را وداع گفت.
روحش شاد و یادش گرامی باد
تندرست باشید
کادر پزشکی بیوطب